Aksaray'da 60 yıldır şapka üreten Mustafa Mollaoğlu, mesleğine duyduğu sevgi ve bu sanatın kayboluşu endişeleriyle ilgili düşüncelerini paylaştı. Benden sonra bu meslek yapılmayacak.

Haber: Kemal Onur ATALAY
(AKSARAY) - Aksaray'da unutulmaya yüz tutmuş şapkacılık mesleğinin son temsilcisi Mustafa Mollaoğlu, "Keşke bir eleman yetiştirseydim. En büyük üzüntüm bu. 60 yıl çalıştım, ama benden sonra bu iş yapılmayacak. Bu, bir sanatkâr için çok büyük kayıp" dedi.
Aksaray’da 60 yıldır şapka yapan ve kentte dönemin son şapkacısı olan Mustafa Mollaoğlu (80), mesleğine ilk günkü aşkla devam ediyor. Bulgaristan doğumlu olan Mollaoğlu, 1957 yılında 14 yaşında İstanbul’a giderek bu mesleği öğrenmiş ve 60 yıldır sürdürüyor.
Şapka yapımını sürdüren usta Mollaoğlu, “Bir ömür boyunca başka bir iş yapmadım, hep kasket yaptım. İmalat işi çok zor, sabahtan akşama kadar meşgulsün. Başka işlerle uğraşamazsın. 60 yıldır hep kasket ürettim, başka iş bilmiyorum” dedi.
1957-1964 yılları arasında İstanbul’da çıraklık yapan ve askerden sonra Aksaray’a dönüp kendi atölyesini kuran Mollaoğlu, o zamandan beri kendi emeğiyle binlerce şapka ürettiğini belirtti.
Mollaoğlu, şunları kaydetti: “El emeği şapkaların fiyatı 350 ila 500 lira arasında değişiyor. Kepler 100 ila 250 lira, hazır keçe fötrler ise 600 liraya kadar çıkıyor. Artık en büyük sorun fiyat değil, ilgi eksikliği. Eskiden kasket tercih ediliyordu, şimdi azaldı. İnsanlar 100 liraya kepli şapka alıyor, bu da ekonomik şartlardan kaynaklanıyor. Benim sürekli kaliteli kumaş kullandım ve emeğimden ödün vermedim, müşterilerim memnun”.
Şapka yapımındaki detayları anlatan Mollaoğlu, “Bir şapka, kumaşından astarına kadar yaklaşık bir buçuk saatte hazırlarım. Kumaşı keser, tepe kısmını dik, astarını hazırlar, sonra buhar ütüsünden geçirir ve satışa sunarım. Tüm bunlar el emeği. Artık makineye ip takamıyorum, gözler görmüyor. Yanımda yardım edecek kimse yok. Yaşlılığın getirdiği zorluklar var, hayat bana ‘Artık biraz elini çek’ diyor; ama bırakmak istemem” diye konuştu.
Şapka yapımına ilginin azaldığını belirten Mollaoğlu, “Keşke bir çırak yetiştirseydim. Onun işiyle ilgilenecek, işi yürütecek birine ihtiyacım vardı. Ama olmadı. Aksaray’da sanatın rağbet görmemesi en büyük üzüntüm. 60 yıl çalıştım, ama benden sonra bu meslek kaybolacak. Bu bir sanatçı için büyük kayıp” dedi.